Yaşı iki aydan beş aya qədər olan körpələrdə ağlama tezliyi əksər hallarda xarici stimullarla deyil, genetika ilə müəyyən edilir.
E-saglam.az xəbər verir ki, bu barədə İsveçin Uppsala Universitetinin alimləri araşdırmasında deyilir.
Araşdırmada İsveçdən minə yaxın əkiz iştirak edib. Valideynlər uşaqlarının nə qədər çox ağladığını, nə qədər tez sakitləşdiyini və necə yatdıqlarını təsvir edən anketlər doldurublar. Sorğu iki dəfə - körpələr iki və beş aylıq olanda aparılıb. Eyni və fərqli yumurtadan olan əkizlərin davranışlarının müqayisəsi genetikanın bu xüsusiyyətlərə təsirini müəyyən etməyə imkan verib.
İrsiyyətlə ən aydın əlaqə uşaqların ağlamağını təhlil edərkən müşahidə edilib. Genetika iki aylıq yaşda fərqin təxminən 50%-ni, beş aylıq dövrdə isə 70%-ə qədərini izah edib.
"Bu, valideynləri sakitləşdirə bilər: tez-tez ağlayan uşaq onların günahı deyil", - tədqiqat müəllifi Şarlotta Viktorsson izah edib.
Uşaqların davranışında müşahidə edilən qalan fərqlər özünəməxsus ətraf mühit amilləri ilə, yəni hər bir uşağın böyüdüyü şəraitin fərdi xüsusiyyətləri, o cümlədən ailədəki gündəlik rejim və atmosferlə bağlıdır.
Tədqiqatçılar, həmçinin körpələrin gecə oyanmasının genetikadan daha çox ətraf mühitdən asılı olduğunu müəyyən ediblər. Yatağa qoyulduqdan sonra sakitləşmə əvvəlcə demək olar ki, tamamilə xarici şərtlərlə müəyyən edilir, lakin beş aydan sonra bu, həm də qismən irsi faktorlardan asılıdır.
